اولین ماهواره مصنوعی، اسپوتنیک ۱ بود که توسط شوروی در ۴ اکتبر سال ۱۹۵۷ شروع به کار کرد که این موضوع باعث به راه افتادن یک رقابت فضایی بین شوروی و آمریکا شد.
آمریکا نیز اولین ماهواره خود را در ۳۱ ژانویه سال ۱۹۵۸ به فضا پرتاب کرد. بزرگترین ماهواره مصنوعی که هم اکنون به دور زمین میچرخد، ایستگاه بین المللی فضایی نام دارد.
ماهواره در یک مسیر بسته که آن را مدار ماهواره مینامند، به دور زمین در گردش است. این مسیر ممکن است دایرهای یا بیضی شکل باشد و مرکز زمین در مرکز این مسیر یا در یکی از کانونهای بیضی آن قرار دارد.
ماهواره در صورتی که تحت تاثیر نیروهای گرانشی دیگری قرارنگیرد، همواره در صفحهای به نام صفحه مداری به گردش خود به دور زمین ادامه میدهد.
عموما ماهوارهها روی 4 نوع مدار که بستگی به نوع کاربرد ماهواره دارد، قرار میگیرند:
- مدار پائین زمین
- مدار قطبی
- مدار زمینایست
- مدار بیضوی
ماهواره انواع و کاربردهای گوناگونی دارد از جمله:
- ماهواره ضد سلاح: برای خراب کردن ماهوارههای دشمن و دیگر سلاحهای مداری و اهداف دیگر طراحی شدهاند
- ماهوارههای نجومی: برای مشاهده فاصله سیارهها و کهکشانها و دیگر اشیای خارجی فضا استفاده میشود
- ماهوارههای زیستی: برای حمل ارگانیسمهای زنده طراحی شدهاند، عموماً برای آزمایشهای علمی استفاده میشوند
- ماهوارههای مخابراتی: برای اهداف ارتباط راه دور در فضا قرار گرفتهاند
- ماهوارههای مینیاتوری: دارای وزن کم و سایز کوچک هستند
- ماهوارههای هدایت کننده: از پخش کردن سیگنالهای رادیویی استفاده میکنند تا دریافت کنندههای موبایل را در زمین فعال کنند
- ماهوارههای اکتشافی: ماهوارههای مشاهداتی زمین یا ماهوارههای مخابراتی میباشند، که برای کاربردهای نظامی و جاسوسی مستقر شدهاند
- ماهوارههای زمین شناسی: برای نظارت بر محیط، هواشناسی و ساختن نقشه و... استفاده میشوند
- ایستگاه فضایی: یک ساختار ساخته دست بشر میباشد که برای زندگی انسان در فضای خارج طراحی شدهاست
- ماهوارههای تتر: این ماهوارهها به وسیله یک کابل که به آنها تتر (افسار) میگویند، به ماهوارههای دیگر وصل میشوند
- ماهوارههای هوا شناسی: به طور ابتدایی برای نشان دادن آب و هوای کره زمین به کار میروند